Nedir ki kimsesizlik? Aileni
kaybetmek mi? Çevrende ki herkesi kaybetmek mi? Ya herkes hayattayken bu
duyguları hissediyorsan o zaman nesin, cevap?
Yok,
Kalabalığın içinde kendini yalnız
ve kimsesiz hissettin mi? Bu kadar dostluk bağları kopmuş çıkarcı insanlarla
dolu zamanda öyle hissetmek doğru değil mi aslında. İnsanlar nasıl bir sistemin
içinde kayboldu ki bağlar bu kadar koptu, tamamen çıkarcı bir hal aldık.
Arkadaşlarımızı sadece işimiz düşünce arayıp iş bitince arkasından konuşmak
bizim milletimize ne kadar da yakışıyor değil mi?
Şimdi gerçek dostu olmayan
insanda kimsesiz değil midir? Ya da gerçek dostum dediği insanlar gerçek dostu
olmayanlar. İnsanların yalanlarıyla boğulanlar, insanları yalanlara boğanlar…
Evet, biz bu şekilde tek yürek
olup tüm zorluklara göğüs gereceğiz değil mi? Bu şekilde ilerleyip gelişeceğiz
değil mi, heh?
Tek yürek olmamız için illaki bir
olay olması lazım, o da başka isimler altında oluyor. Kendi kimliğimiz ile
birleşmeyeli ne kadar uzun zaman oldu. Şuan da kimliğimizle birleşmeye
çalışanlarda ne iyi değil mi bakmadan kim olduğunu önemsemeden sırf gövde
gösterisi yapmak için sağa sola saldırıyor. Masum insanları anlayamadıkları
yanlış sebeplerden linç etmeye kalkıyorlar. Tabi bize de böyle bir birleşme
böyle bir tek yürek olma yakışırdı değil mi?
Şuan da bizi sevmeyen insanların
bu olayları izleyip gülüşmeye başlamalarını duyar gibiyim. Haklı değiller mi?
Bizler ne zaman bu kadar
düşüncesiz ve birbirimizden bu kadar kopuk olduk? En kısa zamanda herkesin
mantıklı düşünmeye başlayıp kendine çeki düzen vermesi dileğiyle….
Unutmayın; bizim ve gelecek
nesillerin rahat yaşaması için biraz dikkat yeterli…
