Böyle mi Olmalıydık

Nedir ki kimsesizlik? Aileni kaybetmek mi? Çevrende ki herkesi kaybetmek mi? Ya herkes hayattayken bu duyguları hissediyorsan o zaman nesin, cevap?

Yok,

Kalabalığın içinde kendini yalnız ve kimsesiz hissettin mi? Bu kadar dostluk bağları kopmuş çıkarcı insanlarla dolu zamanda öyle hissetmek doğru değil mi aslında. İnsanlar nasıl bir sistemin içinde kayboldu ki bağlar bu kadar koptu, tamamen çıkarcı bir hal aldık. Arkadaşlarımızı sadece işimiz düşünce arayıp iş bitince arkasından konuşmak bizim milletimize ne kadar da yakışıyor değil mi?

Şimdi gerçek dostu olmayan insanda kimsesiz değil midir? Ya da gerçek dostum dediği insanlar gerçek dostu olmayanlar. İnsanların yalanlarıyla boğulanlar, insanları yalanlara boğanlar…

Evet, biz bu şekilde tek yürek olup tüm zorluklara göğüs gereceğiz değil mi? Bu şekilde ilerleyip gelişeceğiz değil mi,  heh?

Tek yürek olmamız için illaki bir olay olması lazım, o da başka isimler altında oluyor. Kendi kimliğimiz ile birleşmeyeli ne kadar uzun zaman oldu. Şuan da kimliğimizle birleşmeye çalışanlarda ne iyi değil mi bakmadan kim olduğunu önemsemeden sırf gövde gösterisi yapmak için sağa sola saldırıyor. Masum insanları anlayamadıkları yanlış sebeplerden linç etmeye kalkıyorlar. Tabi bize de böyle bir birleşme böyle bir tek yürek olma yakışırdı değil mi?

Şuan da bizi sevmeyen insanların bu olayları izleyip gülüşmeye başlamalarını duyar gibiyim. Haklı değiller mi?

Bizler ne zaman bu kadar düşüncesiz ve birbirimizden bu kadar kopuk olduk? En kısa zamanda herkesin mantıklı düşünmeye başlayıp kendine çeki düzen vermesi dileğiyle….

Unutmayın; bizim ve gelecek nesillerin rahat yaşaması için biraz dikkat yeterli…