Gülmek ve Ağlamak, ikisi içinde çok sebep var...

   Yaklaşık bir hafta önce arkadaşlar dolayısıyla yeni bir arkadaş edindim.Koyu bir muhabbet sürerken konu bir anda doğum günlerine geldi.Bu yeni tanıştığım arkadaş doğum gününün 10 Kasım olduğunu söyledi.Bende istemsiz olarak "Sen çok yanlış günde doğmuşsun bu olmamış" dedim, şaka maiyetinde.Biraz gülüştükten sonra arkadaş bana doğum gününü söylediği herkesin aynı şekilde tepki verdiği söyledi.Bu yüzden nüfus cüzdanında 10 Ocak yazdığınıda ekledi.Ve bugün o arkadaşın doğum günü, birazdan doğum gününü kutlamak amacıyla onu arayacağım.Ulu önderin vefat ettiği gün doğmanın burukluğunu yaşayan insanlar biraz olsun ülkemiz için tebessüm etmemizi sağlıyor.

   O büyük insan ne kadar kullanılmaması gereken durum varsa kullanılmasına ve üzerinden planlanan ayrıştırmalara rağmen hala ona olan sevgi devam ediyorsa bir şeyler bitmemiş demektir.Bugün onu kaybedeli bir yıl daha oldu.Bazı gruplar ona olan sevgiyi ve saygıyı azaltmaya çalışsada insanımızın kalbinden onu silmeyi başaramıyorlar.Pekala onu hatırlayıp sevenler olarak onun mirasına ne kadar değer veriyoruz? Onun bize söylediklerini ne kadar anlamaya çalışıyoruz? Sizce onu yeterince tanıyormuyuz? Şuan bu soruları olması gereken gibi cevaplayabilecek durumda değiliz.Bunun sebebi ise Süper Güç gençliği gibi bir gençliğimiz olması değil mi? Milli ve dini değerlerine önem vermeyen, Ulu Önderi bile kendi siyasi görüşünde göstermeye çalışan bir gençlik bir devlete ne kadar yararlı olabilir?

   Bugün zinâyı çok normal bir şey olarak gören bir yığın oluştu.Bakire olmayan kızla evlenmem deyip her gün farklı kızla yatmayı planlayan, kız kardeşim kimse ile çıkmasın ama ben sürekli sevgili değiştireyim diye düşünen ironik gruplar oluşturdular.İnsanların sevgilisi olmalı, güzel birşey fakat şu sıralar bu olay çok ileri gitmiş durumda.Sevgililerin yolda sarmaş dolaş gezip öpüşmesi, genç kızların her sevgilisiyle yatması normal karşılanır oldu.Kim derse desin Ulu Önderin kemikleri sızlıyordur.

   Bugün çoğu insan eline bayrağı alacak, ve törenlere katılacak.Bazıları ise daha önce yazdığım gibi tek tatilleri olduğu için bugünü evde dinlenerek geçirecektir.Ama her iki durumdada herkes yarın eski hayatına dönecek ve bir daha ki özel güne kadar Ulu Önder unutulacak.Ben ise ne kadar insana ulaşabilirim bilmiyorum ama bu değerleri hatırlatmak için sürekli yazacağım. Ben siyasetten anlamam ama ülkemizin durumunun iyiye gitmediğini görmek ve gençliğin bozulduğunu görmek çok zor değil diye düşünüyorum.  

             Unutmayın; bizim ve gelecek nesillerin rahat yaşaması için biraz dikkat yeterli…